Tijdens de vakantie realiseerde ik me dat we de afgelopen maanden in meer of mindere mate met z’n allen op de vierkante meter hebben geleefd. Ook al denken we dat we ons meer ruimte kunnen permitteren, het zal voorlopig nog wel behelpen zijn en inschikken blijven. Je kunt je niet onttrekken aan je verantwoordelijkheid voor jezelf en anderen, maar daardoor krijg je wel het gevoel dat je min of meer geleefd wordt.

Iedere dag gebeuren er wel dingen waar je geen invloed op hebt. Momenten met onaangename verrassingen, waarop je niet direct je houding weet te bepalen, waar je emoties een rol gaan spelen, waarop je je bewust wordt dat je moet gaan staan voor jezelf. Fijn om te weten hoe je dan weer de regie over je eigen leven weet terug te pakken. In deze tijden van weer toenemende onzekerheid is dat zeker het geval. Het idee dat je nog enige zeggenschap over je leven hebt, is dan wel prettig.

Laat ik het illustreren aan de hand van een eigen ervaring waarin ik me in een gezelschap van  bekende mensen bevond. Jong, oud en er tussenin. Ik verheugde me erg op het weekend en had er vooraf al een beeld bij hoe dit in mijn ogen zou moeten verlopen. Alleen voldeed dit totaal niet aan de realiteit. In die paar dagen speelden er zich een aantal incidenten af tussen een paar mensen. Dat had veel invloed op de anderen. Gelukkig waren dat er maar een paar, maar die verpestten wel de sfeer voor de anderen.

De huidige situatie met haar beperkingen en aanpassingen doen me sterk denken aan de sfeer van destijds, waarin ik me niet prettig voelde, maar me wel staande heb moeten houden. Daarom zet ik aan de hand van mijn ‘feestweekend’ hieronder op een rij hoe je in situaties waar je niets tot weinig aan kunt veranderen, maar waarin je toch staande moet houden, kunt handelen, Hoe je verantwoordelijkheid neemt voor jezelf en zelfsturend blijft.

1.      Stel je emotioneel niet afhankelijk op

In plaats van een feestweekend werd het een werkweekend, waarin het onderlinge contact zich kenmerkte door het voorkomen van escalatie van de gespannen sfeer. Iedereen deed zijn of haar best om het zo prettig mogelijk te houden en zich niet teveel door de situatie te laten leiden, maar nam een afwachtende houding aan en stelde zich daarmee emotioneel afhankelijk op van de anderen. 

2.      Sta op voor jezelf

Overdag was het mogelijk voor iedereen om zijn eigen gang te gaan en dingen te doen, maar ’s avonds, tijdens het eten, was de irritatie direct weer voelbaar. In zo’n situatie kun je twee dingen doen: negeren of bespreekbaar maken. Niet eenvoudig en wat ook de nodige emoties oproept. Ik twijfelde om het te doen, maar voelde dat ik niet meer anders kon dan voor mezelf en de welwillenden in de groep op te staan en te zeggen wat ik ervan vond en wat het met me deed.

3.      Herken je overtuiging

In de wetenschap dat alle informatie die je ontvangt over een bepaalde gebeurtenis al gefilterd is door je zintuigen, je primitieve en emotionele brein en daarna wordt gefilterd door je overtuigingen, was mijn overtuiging dat deze situatie zo niet langer kon voortduren en ik deze niet wilde accepteren.

4.   Onderken je emotie

Bij positieve emoties staan we graag stil, maar als het negatieve emoties zijn dan willen we er zo snel mogelijk van af. Terwijl juist die emoties ons zoveel waardevols te vertellen hebben. Ook hier heb ik me afgevraagd: wat heeft me deze emotie, deze situatie te zeggen en wat kan ik ermee? Voor mij was het duidelijk dat ik de regie voor mezelf moest pakken, wilde ik mezelf nog serieus kunnen nemen in hetgeen ik altijd verkondig. 

5.   Spreek je uit

Het resultaat laat zich raden. Er was ontkenning en verontwaardiging alom. In tweede instantie ontstond er toch meer een open houding en acceptatie, waardoor er meer een sfeer van samenzijn voelbaar werd. Hierdoor was het mogelijk voor de anderen om ook hun zegje te doen en zich gehoord te voelen.

Samengevat vind je hieronder de 5 ferme stappen richting zelfsturing:  

#1. Stel je emotioneel niet afhankelijk op

#2. Sta op voor jezelf

#3. Herken je overtuiging

#4. Onderken je emotie

#5. Spreek je uit 

Mijn vraag aan jou is: Wat herken je en wat ga je de komende 90 dagen inzetten om meer veiligheid in te voeren in je klas? Of heb jij wellicht nog aanvullingen, die ik niet genoemd heb? Laat het me weten en laat je reactie hieronder.

Mocht je nog vragen hebben of meer informatie willen, neem dan contact met me op via karen@karen-wessels.nl of via Linkedin. VOEG me gerust toe aan je netwerk op LinkedIn 🙂

Of boek een GRATIS doorbraaksessie. Samen kijken we gedurende een 30 minuten gesprek naar wat jij nodig hebt om gemotiveerd te worden of te blijven.

Dank je wel voor het lezen en ik kijk uit naar jouw reactie!

‘In contact zijn en verbinden is de sleutel tot harmonie’